Røkke – ein pirahna i helvetes stinkande lavasjø.

Kjell Inge Røkke har lenge vore ein pådrivar for stormannsgalskap, rettferdshat og rovkapitalisme. Han sa i eit intervju med Dagens Næringsliv (14. 3.09., s 23-24) at han helst såg at ”folk som har ’unødig’ trang til sosialstønad kunne legge seg og duve i bølgene i Oslofjorden, med hovudet liggande som ei blåse, slik at eg kan kjøyre over andleta deira med båten min. Så skal eg byggje ei hytte over grava deira etterpå!”

Det må seiast å vere høgst uklokt av ein såpass profilert mediaperson som Kjell Inge Røkke å fronte slike fordommar mot fattige mennesker. Jesus sa i si tid at ein skal elske sin neste. Det er mykje sant i desse orda. Ein skal holde av alle mennesker, også fattige – og ein skal gi av seg sjølv og sine eigendommar for å hjelpe folk i armod. Røkke snur litt på det her argumentet. Han seier at vi skal ”kjøyre over andleta deira med båten” (ibid.). Allereie her bør det vere klart at Røkke legg seg på ei linje kor rovkapitaistar og kaksar er dei verdifulle, medan fattigrusk har same livsrett som ei flyteblåse. Som ein litt klomsete metafor kan ein nesten seie at han har fila til hjørnetennene sine med ei baufil han har funne inst inni vaskekottet heime, - eit vaskekott han ikkje har opna på fleire veker – slik at tennene til forveksling liknar dei varulvar og hekser trampar rundt med.
På pressekonferansen nylig vart Røkke hagla med spørsmål om korvidt han trur på Gud, og om kva for trustretning han vedkjenner seg. Til det her rista han berre på hovudet. Det er tydelig at kristen tru ikkje er eit av kampsakane til det her kasuset. Og det er kanskje difor han nettopp har hamna i den posisjonen han no sitt i. Løgn og bedrag er sjølvaste føden for ein pirahna i helvetes stinkande lavasjø.